#rainy days#

“The rain to the wind said,
You push and I'll pelt.'
They so smote the garden bed
That the flowers actually knelt,
And lay lodged--though not dead.
I know how the flowers felt.”
― Robert Frost

"Lettin' the cat outta the bag is a whole lot easier 'n puttin' it back in"

"Standing alone doesn't mean I am alone..."

~cardigan...a front-fastening sweater~

~But you fit me better than my favourite sweater~

“So. Monday. We meet again"

Saturday morning mood...

~Kites rise highest against the wind - not with it~

~eat every macaron as the last~

"Dont complain about the snow on your neighbors roof when your own doorstep is unclean"

"There are no lines in nature, only areas of colour, one against another"

"Put your hand on a hot stove for a minute and it seems like an hour"

"The desire of gold is not for gold. It is for the means of freedom and benefit"

"cloudy thoughts"

“There are a hundred things she has tried to chase away the things she won't remember and that she can't even let herself think about because that's when the birds scream and the worms crawl and somewhere in her mind it's always raining a slow and endless drizzle.

You will hear that she has left the country, that there was a gift she wanted you to have, but it is lost before it reaches you. Late one night the telephone will sign, and a voice that might be hers will say something that you cannot interpret before the connection crackles and is broken.

Several years later, from a taxi, you will see someone in a doorway who looks like her, but she will be gone by the time you persuade the driver to stop. You will never see her again.

Whenever it rains you will think of her. ” # Neil Gaiman #

"This morning's tea makes yesterday distant"

# cardigan mood #

"Into each life some rain must fall"

RIPPED JEANS...# Όποιος κορόιδευε, κορόιδευε τον εαυτό του #

   Προσεγγίζοντας κοινωνικά :D  -και όχι μόνο- το φαινόμενο του σκισίματος στο παντελόνι της κοπέλας που άφησα μόλις πίσω μου, συνειδητοποίησα πως δεν υπάρχει όριο.

“Θέλω ένα σκισμένο jean” ,“Θέλω ένα jean με σκισίματα στα πατζάκια” ή “θέλω ένα jean που έχει βγεί σχεδόν ακέραιο απο την πρόσφατη συμμετοχή του σε κυνομαχία”;

  Τα όρια τα βάζει το προσωπικό style; μήπως τα βάζουν οι σωματικές αναλογίες; το γούστο; το πώς θα συνδιάσω το σκισμένο μου παντελόνι με τα υπόλοιπα ρούχα που διαθέτω στην ντουλάπα μου; ή μήπως δεν τα βάζει κανείς;

  Η μαζικότητα ίσως να είναι αυτή που καταρρίπτει τα όρια που πιθανόν να “επιβάλαμε” οι ίδιοι στους εαυτούς μας.

Η μαζικότητα του ξεσκισμένου jean στο όνομα της μόδας και στο πλάισιο του “αφού μου πάει γιατι να μην το βάλω;;” Φυσικά και να το βάλεις!! αλλα με καλύτερη “αυτοκριτκή” σκέψη.

  Όλοι είμαστε ελεύθεροι να βάλουμε ό,τι πραγματικά θελήσουμε, ό,τι μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα, ό,τι μας εκφράζει ή και όχι κάποιες φορές αλλά σίγουρα χρειάζεται μια δεύτερη σκέψη στο κατα πόσο θα προσαρμόσουμε στο style μας κάτι που πριν κοιτούσαμε επιφυλακτικά- ακόμα και κοροϊδευτικά ίσως απο κάποιους - κάτι που μπορεί να μας κρυφοάρεσε αλλα απορρίπταμε διότι δεν έχει φορεθεί πολύ. Πόσο έρμαια της στυλιστικής μαζοποίησης;

΄Ατομα που πρίν σε κορόιδευαν για μιά τρύπα στο jean σου χρησιμοποιώντας ατάκες του τύπου   “ έδωσες χρήματα γι'αυτό;” , “έτσι θα μπορούσα να στο κάνω και εγώ, δεν χρειαζόταν να το πληρώσεις!”, το τελευταίο διάστημα κυκλοφορούν με ανεξέλεκτα σκισίματα στα jean πατζάκια τους τηρώντας με αυτό τον τρόπο τις προσταγές μιας υποτιθέμενης μόδας, που απο την γενική ιδέα της μόδας αυτό βρήκαν να υιοθετήσουν...αυτό που μέχρι πρόσφατα κορόιδευαν...δεν γύρισε ο τροχός αλλά ...“το σκισμένο jean έγινε μόδα!”

"The sun is new each day"

~Even if a snake is not poisonous, it should pretend to be venomous~

I'll stop wearing Black when they make a darker colour...

mood of the day...

“Never try to out-stubborn a cat.”

" Adversity is the diamond dust Heaven polishes its jewels with"

"Most of my young years were spent under the boots of the military"

"Caffeine isn't a drug, it's a vitamin!"